Jonathan Scott, de bekende Britse organist die samen met zijn broer Thomas een succesvol Youtube-kanaal beheert, komt vrijdagavond 8 november musiceren in de Waalse Kerk van Leiden (Breestraat 62). Daarmee viert de orgelcommissie van de Waalse Kerk dat het orgel tien jaar geleden is gerestaureerd door Flentrop Orgelbouw. 

Scott heeft een programma samengesteld met werken van Bach, Praetorius, Reincken en Purcell, alsook veel nieuwere composities. Zo speelt hij onder meer twee composities van zijn broer Thomas (Pavane of the Birds; Theme and Variations). Als uitsmijter klinkt de beroemde en virtuoze Prelude ‘Salamanca’ van de Zwitsere componist Guy Bovet. 

Het concert is gratis toegankelijk, na afloop is er een collecte.

Bekijk hier alvast een filmpje van de Scott Brothers en hun avonturen:

De Orgelcommissie van de Waalse Kerk organiseert dit concert in samenwerking met de Stichting Orgel Elandstraatkerk (Den Haag). Jonathan Scott zal daar de volgende dag een concert geven op het beroemde Franssen-orgel. Daar speelt Scott een virtuoos programma met eigen bewerkingen van Johann Sebasian Bach (Sinfonia cantata 29 “Wir danken dir, Gott”), Franz Liszt (Liebestraum No. 3), George Frideric Handel (Passacaglia uit Suite No. 7 in g HWV 432) en Camille Saint-Saens (“Orgelsymfonie” No.3 in c).

 

Op 11 november kunnen de kinderen weer zingend langs de deuren vanwege Sint-Maarten. Maar de meeste kinderen kennen maar 1 of 2 liedjes! In de Utrechtse Pieterskerk kun je op zaterdag 2 november daarom meedoen aan een leuke workshop. Speciaal voor deze middag heeft juf Hester namelijk de leukste Sint-Maartenliedjes uitgekozen.

Omdat Hester dirigent is van verschillende kinderkoren, heeft ze een hele gereedschapskist vol met muzikale verhalen en spelletjes.

De workshop Sint-Maartenliedjes begint om twee uur en duurt maximaal een uur. De activiteit is het meest geschikt voor kinderen tussen de zeven en elf jaar, maar ouderen of jongere kinderen mogen natuurlijk ook meedoen. Ouders, grootouders en buren mogen ook meedoen, maar ze kunnen ook even iets voor zichzelf doen.

 

Zaterdag 2 november 2024 – 14.00u., Pieterskerk Utrecht – toegang gratis.

 

Op zaterdag 19 oktober 2024 zingt het Utrechtse kamerkoor Sforzato een concert met onder andere de prachtige Funeral Anthem for Queen Caroline van Georg Friedrich Händel (1685-1759). Het programma kreeg als titel “A Royal Remembrance” en bevat naast de muziek van Händel ook werk van Maurice Greene (1696-1755), William Croft (1678-1727) en Henry Purcell (1659-1695). Het concert vindt plaats in de Utrechtse Tuindorpkerk. Het begint om 16.00 uur.

Sforzato staat onder leiding van dirigent Hester Steensma-Westra. Een bijzondere rol tijdens het concert is weggelegd voor het monumentale Ruprecht-orgel van de Utrechtse Tuindorpkerk, een barok-instrument dat werd gebouwd in de periode dat de te zingen muziek werd gecomponeerd.

Meer informatie over het koor, over het programma en over kaartjes is te vinden op de website van Sforzato. Wie het leuk vindt om zelf eens een keertje te komen meezingen kan hier meer informatie vinden.

Omroep Max maakt een podcast over de cultuur en het erfgoed van de Gereformeerde Kerk. Eén onderwerp dat al vaak tijdens de uitzendingen aan de orde kwam, is de vraag waarom het orgel toch eigenlijk zo’n prominente rol die cultuur speelt. Op 1 juni 2023 schoof Jaap Jan in de studio aan om er samen met Jan Slagter en Cisca Dresselhuys over te praten. De uitzending is hier terug te luisteren (item te beluisteren vanaf 08.40 minuten).

Na de uitzending is Jaap Jan doorgegaan met zijn onderzoek naar dit fascinerende onderwerp. Hij hoopt voor het einde van 2024 nieuws te kunnen brengen over de vraag hoe het orgel zo’n belangrijke rol heeft kunnen krijgen in de protestants-christelijke cultuur.

Jaap Jan met Cisca Dresselhuys en Jan Slagter in de Grote Kerk van Hilversum, die tijdens de opnames dienst doet als gelegenheidsstudio.

In het seizoen 2024-’25 organiseert het Bisdom Rotterdam weer cursussen Kerkmuziek. Het nieuwe seizoen opleidingen begint op 12 oktober. Cursisten kunnen een keuze maken uit een heel aanbod aan lessen, waaronder koordirectie, stemvorming, algemene muziekleer en solfège, orgelspel, gregoriaans en liturgiek. Vanaf 2024 is Hester Westra onderdeel van het docententeam als docent koordirectie, algemene muziekleer, solfège en leider van de koorklas.

Hester verheugt zich erop om naast het geven van zanglessen nu ook te kunnen bijdragen aan de ontwikkeling van koordirigenten.

Meer informatie over de cursussen kerkmuziek is te vinden op de website van het Bisdom Rotterdam.

Op 12 oktober 2024 zal in het nieuwgebouwde kerkelijk centrum De Oosterpoort te Woudenberg het uit Soest overgenomen Nijsse-orgel in gebruik genomen worden. Het orgel dateert uit 1997. Als adviseur was Jaap Jan Steensma bij de aanschaf en overplaatsing betrokken. Hij publiceerde in 2020 over het project op de website www.orgelnieuws.nl. De plaatsing van het orgel werd mede mogelijk gemaakt dankzij een bijdrage van Het Cultuurfonds, afdeling Utrecht.

 

Dit bericht verscheen eerder op orgeladvies.nl.

Muziekredacteur Merlijn Kerkhof van De Volkskrant is een liefhebber van orgels. Na vanaf 2019 driemaal enkele van de mooiste Nederlandse orgels in de krant besproken te hebben, presenteert Merlijn deze zomer 15 van Europa’s mooiste orgels.

De lijst kwam tot stand na input van organisten als Leo van Doeselaar, Ton Koopman en Sietze de Vries, alsook de orgelmakers Sander Booij en Johan Zoutendijk. Ook orgeladviseur Jaap Jan Steensma mocht input voor het artikel leveren. Gevraagd naar zijn persoonlijke top-3 (eigenlijk een onmogelijke vraag, natuurlijk), koos hij uiteindelijk voor de orgels van Praag, Rouen en Bologna.

Klik door naar het artikel “Allemaal een vakantietripje waard: dit is de Volkskrant De Euro-Orgel Top 15” van Merlijn Kerkhof.

Het Lorenzo da Prato-orgel in de San Petronio te Bologna. Foto: liuwetamminga.it.

 

Dit artikel verscheen ook op orgeladvies.nl.

In 2023-2024 is het Verschueren-orgel van de Christus Triumfatorkerk in Den Haag gerestaureerd. Het orgel werd in 1964 opgeleverd als opus 596 en valt als waardevol onderdeel van een rijksmonument mede onder de bescherming. Namens de Commissie Orgelzaken van VKB Kerkrentmeesters was Jaap Jan Steensma als adviseur bij de restauratie betrokken. Het werk werd uitgevoerd door de Verschueren Orgelbouw te Ittervoort. Het instrument is opnieuw in gebruik genomen op zaterdag 9 maart 2024, met een toelichting door Jaap Jan Steensma en een orgelbespeling door organisten Roelfien Folkersma, Christian Hutter, Martijn Pranger en Joël Boone.

Het Nieuwe Instituut, collectie Architectenbureau Drexhage, Sterkenburg, Bodon & Venstra / Archief, inv.nr. DSBVf130.

Een bijzonderheid is dat het uiterlijk werd ontworpen door architect Geert Drexhage (1914-1982), wiens archief bewaard wordt in Het Nieuwe Instituut in Rotterdam. Hier werd ook de oorspronkelijke ontwerptekening van het orgel gevonden. Op deze tekening is te zien dat de speeltafel van het orgel (de plaats vanwaar de organist het instrument ‘bedient’) aanvankelijk ver van de orgelkasten geplaatst hadden moeten worden, zodat de organist vanachter het orgel ook aanwijzingen zou kunnen geven aan een zangkoor.

Ontwerptekening van het orgel, Geert Drexhage, 1961.

Gedurende de voorbereiding is besloten het instrument anders uit te voeren dan vooraf was bedacht. Het belangrijkste verschil, dat grote invloed had op de technische aanleg en – in het verlengde daarvan – op het uiterlijk, was het besluit het orgel niet te voorzien van een electrische speeltractuur, maar van een mechanische. Om een en ander technisch mogelijk te maken, werden de kasten naast elkaar geplaatst, in plaats van ‘trapsgewijs’. De mechanieken kwamen in een koker te liggen, die in de lengte onder de orgelkasten ligt (in de lange poot van de ‘gekantelde hoofdletter-L’, zoals op de foto hierboven te zien).

De keuze voor de orgelmaker Verschueren, alsook de keuze voor een mechanische speeltractuur is exemplarisch voor de koerswijziging die in de jaren 1960 werd ingezet door de adviescommissie van de Gereformeerde Organistenvereniging.

Tijdens het werk stond het behoud van monumentale waarden, inclusief de oorspronkelijke intonatie, voorop. Bijzondere aandacht ging uit naar de elektrische registertractuur (de slepen worden bediend door elektromoren). De restauratie van het orgel werd mede mogelijk gemaakt dankzij een bijdrage van Het Cultuurfonds.

 

Dit bericht werd eerder gepubliceerd op orgeladvies.nl.

Deze inhoud is beschermd met een wachtwoord. Voer hieronder je wachtwoord in om het te bekijken:

In de Lutherse Kerk van Arnhem zit sinds kort het boutique-hotel en restaurant The Church. Een toepasselijke naam voor een uniek gebouw. In dat gebouw staat nog altijd het orgel dat de Rotterdamse orgelmaker Adriaan Standaart er in 1913 voor maakte.

De grootste pijpen van het orgelfront (de voorkant) begonnen te verzakken. Niet alleen zag dat er slecht uit; de pijpen vormden ook een gevaar voor het binnenwerk van het instrument en de omgeving. In opdracht van betrokken particulieren zijn ze daarom kortgeleden gerestaureerd door Orgelmakerij Pels & Van Leeuwen. De gelegenheid werd aangegrepen een bouwhistorisch onderzoek te laten doen door orgeldeskundige Jaap Jan Steensma.

The Church gezien vanuit het orgel.

Jaap Jan maakte een verslag waarin de archivalia en publicaties een beeld vormen van hoe het Standaart-orgel destijds klonk en werd gewaardeerd. Ook bleken de wijzigingen goed te traceren. Uit een inventarisatie van het pijpwerk bleek bovendien dat veel van het oorspronkelijke pijpwerk nog is bewaard. Dat is niet vanzelfsprekend: na ±1945 werd de naam van orgelmaker Standaart vereenzelvigd met orgelbouw van lage kwaliteit uit het Interbellum en crisistijd. Het orgel van de Lutherse Kerk Arnhem blijkt echter een instrument te zijn dat nog dateert van voor de Eerste Wereldoorlog, en dat bovendien van hoge kwaliteit is.

Dankzij de verwijderde pijpen viel er daglicht in het orgel. JJ maakte een foto met zijn arm uit het orgel stekend; op de voorgrond het register Cornet.

In 1952 maakte het orgel een vernieuwing door niet goed paste bij het romantische karakter van het orgel. Enkele decennia later liet de Lutherse Kerk een tweede orgel bouwen, waarna Standaart-orgel als tijdscapsule in het gebouw bleef stilstaan. En in die toestand staat het instrument er nog steeds. Onbespeelbaar, ja, maar het is er tenminste nog.

En het belooft nog wat… Als het lukt dit orgel ooit weer te restaureren, dan kan in Arnhem het fin de siècle weer tot klinken komen!

Het eindresultaat. Foto: Rochus van Rumpt; orgelmakerij Pels & Van Leeuwen.